از عشق چه بگویم که عشق ، به ظاهر سوختن است ، اما نه برای خاکستر شدن ، بلکه برای تبدیل شدن به نور ، برای رسیدن ، برای فهمیدن ، برای زیستن و برای عشق ورزیدن. گاهی عشق ، یعنی پای بر روی گداخته های آتش راه رفتن.
ولی وقتی که در وادی عشق قرار گرفتی ، آتش های گداخته را بسان گلبرگ های نرم و لطیف در زیر پای خود احساس خواهی کرد و از هیچ غل و زنجیری پروایی در سر نخواهی داشت ، زیرا تو در اثر قدرت عشق ، سوزندگی آتش را به گونه ا ی دیگر احساس خواهی کرد و آن را به جان خریداری و این شعبده معمار بزرگ عشق است.
درباره این سایت